تو هم که هردفعه که ما رو میبینی پریودی..!

1) زندگی آبتنی کردن در حوضچه ی اکنون است!

ولی اگه عمق حوضمون زیاد باشه و شنا کردن بلد نباشیم چی؟

اگه وسط آبتنی کردن یاد آبتنی های گذشته مون بیفتیم..؟

اگه وسط دست و پا زدن به چند روز دیگه و غرق شدن فکر کنیم...؟

2) زندگی شستن یک بشقاب است!

ولی وقتی میدونی چربی ها ماه هاست که ته این بشقاب جا خوش کردن و اگه نتونی پاکشون کنی سر و کاره ماتحتت با صاحبکارته...
اونوقت دیگه زندگی همچین کار آسونی هم به نظر نمیرسه!

3) یه وقتایی باید تموم مسیر های زندگیت رو پیاده بری... سیگار ترک کرده ات رو بذاری گوشه ی لب ات و یه جوری بکشیش که با سرفه هات خون بالا بیاری....

به هیچی فکر نکنی.. به عزیز ترین هایی که سهم تو نیستن.. و به لحظات مزخرف زندگیت..... به آدمهای مزخرف زندگیت...
فقط فکر کنی به اینکه ریه هات سلول سلول دارن از بین میرن... ذره ذره داری میمیری...
و امیدوار باشی که شاید.... شااااااید غم و غصه هات هم یه روز مثل همین سلول ها بمیرن! شاید یه چیزی بیاد از آسمون و صاف بخوره وسط کله ت و یادت بره خیلی چیزا رو...
یادت بره علاقه هات رو... یادت بره عشق هات رو... یاد بره تنفراتت رو.. اونوقت از دل این آدمک نگون بخت یه آدم جدید متولد بشه! یه نفر با یه سری خواسته های جدید!! ولی چه خواسته ایه که تو این دنیا برآورده بشه؟!
آیا جز اینه که به هرچیزی که فکر میکنیم عمیقا  از ته دلمون میخوایم، با مکافات و بدبختی میرسیم  و بعد میبینیم که اصلا چنین چیزی رو نمیخواستیم؟!

(از آدمی تو این شرایط انتظار شاد بودن و درست فکر کردن میشه داشت؟!)

و به خیلی چیزها هم که خب نمیرسیم و چه بهتر... که همیشه در حسرت داشتنشون بمونیم و  اونها رو دوست داشته باشیم...

اصلا این دنیا تعبیه شده واسه ی نرسیدن!
ما آدما با هم کنار نمیایم... بس که موجودات مزخرفی هستیم! نه با هم میتونیم طاقت بیاریم و نه بی هم دووم! بعد اسمش رو هم گذاشتن خلقت متفکرانه!

اگه این تفکره که خب باید رید تو هرچی فکره!

4) باور کنید خدا هم از اولش تنها نبوده.. حتما اونم یه شوهری داشته و بعد از یه سکس جانانه ما تحفه های مزخرف رو پس انداخته و به دلیل نبود امکانات زایمان اصولی تو اون زمان ، سیستم بدنش ریخته به هم و دائم الپریود شده! اونوقت تو همون دوران مزخرف قاعدگی سر شوهرشو کرده زیر آب و همینه که الان ما یه  پروردگار واحد داریم که همیشه ی خدا هم پریوده و نشسته تو مخمون جا میندازه که بگید قل هو الله "احد"!
اصن همین که همه ی قوانین به ضرر خانوماس خودش دلیل بر مونث بودن پروردگاره! آخه کدوم زنی میتونه یه زن دیگه رو تحمل کنه که این خدای پریود و توانا بتونه؟!

آخه کیه که هم میتونه مهربون باشه هم جبار هم انتقام گیرنده و هم بخشنده؟! جز یه زن پریوده حالی به حالی؟!

عنوان: ش.ن.ل.ع