یک ماهی میشد وبلاگم رو باز هم نکرده بودم!
نه وقتش بود و نه امکان دسترسی به اینترنتش!
منتها ننوشتن برای من همیشه دو دلیل داشته!
اول اینکه چیزی برای نوشتن و حرفی برای گفتن نداشته باشم
و دوم اینه اینقدررررر حرف برای گفتن داشته باشم که ندونم از کدوم بگم!
فکر میکنم بهتره اول از این بگم که عشق چیز خوبیه کلا!
مخصوصا اگه آدم بتونه اون کسی رو که لیاقت عشق ورزیدن رو داره پیدا کنه، اون وقته که زندگی آدم شیرین میشه و جهت پیدا میکنه، و من معتقدم زندگی ای که در اون هدف مشخص شده باشه، حتما و حتما و حتما وسیله ی رسیدن به اون هدف هم تعبیه میشه...
بنابرین نتیجه ی اخلاقی این شد که اگه یه عشق واقعی پیدا کردین و فکر کردین میتونین عشق بورزین لحظه ای تآمل نکنید...
خب خواستم در مورد انتخابات هم یه چیزی بگم ولی بیخیال! برید رای تون رو بدید و به وظیفه ی شرعی و قانونی تون عمل کنید! من تصمیم گرفتم ممبعد برای فاحشه ها هم یه حقوقی قائل بشم! و من الله توفیق...