به طرز مشکوکی همه چیز خوب است!
انگار نه انگار که در فصل تابستان هستیم!
اثری از گرمای طاقت فرسای مرداد ماه که نیست هیچ، چنان نسیم خنکی میوزد که آدم را یاد روزهای اول بهترین فصل سال (یعنی پاییز!) می اندازد!
از آن روزهایی که دلت میخواهد بین لباسهایت سرک بکشی و پیراهن آستین بلند و نازکی انتخاب کنی و کفش پرفکت استپس ات را که هنوز نخریده ای (!!!) بپوشی و خیابانها را متر کنی!
هوای چله ی تابستان به طرز عجیبی دو نفره شده!
از آن هوا هایی که دوست داری تا صبح، دست در دست یارت، زیر نم نم باران قدم بزنی و نسیمی خنک را روی صورتت حس کنی،
حرف دل بگویی و حرف دل بشنوی و اشک شوقت را پشت بارانی که حالا و چه به موقع شدت گرفته پنهان کنی،
و خدا را شکر گویی که وعده اش را عملی کرد و بهشتش را نصیبت کرد!
تقدیم به تویی که با بودنت همه چیز هست، حتی دلتنگی ات!