مَرد و مَردونه!

توضیح واضحات: از اونجایی که خودم به شدت درگیر امتحاناتم و وقتِ پست نوشتن ندارم از دختری که قلبأ دوستش دارم پرسیدم: مرد زندگیت رو چطوری تصور می کنی؟! این پست قسمت عمده ای از سخنان گهربار ایشونه! ("گهربار" رو هم خودم گفتم ایشون نگفت!!!)

مرد زندگی من شبیه اسکناس نیست! آغوشش بوی پول، عرق، ورق و گیریس و... نمیده! از اونطرف بوی گیاه بامبوس هم نمیده! ( چون دوست ندارم هر جا میره بوی ادکلنش مسیر هر کس و ناکسی رو منحرف کنه! ) 

مَرد من برای ناموس بی شرف ترین آدم کره زمین هم احترام قائله. وقتی میخواد با کسی تسویه حساب کنه ناموس طرف و جلو چشمم به هشت قسمت مساوی تقسیم نمی کنه! انگشت اشارشو رو نقطه ضعف طرف، فشار مضاعف نمیده! 

پسری که دوست دارم حلقه به دستم بکنه، سایز اندام هم کلاسی ها و دختر همسایه رو با جزئیات نمیدونه! تعهد اساس زندگیشه. 

کسی که لیاقت داره با من زیر یک سقف باشه، با رفقاش در سطح شهر به دنبال مانکن های خیابانی تک چرخ نمیزنه! مردمک چشمشو دو برابر نمی کنه تا گریم صورت از ما بهترون و واضح تر ببینه!!! 

مَرد من راحت گریه می کنه، راحت ابراز علاقه می کنه،

برای آشتی پیش قدم میشه.با چشمام حرف میزنه و...

ازش پرسیدم: این مردی که توصیف می کنی رویایی نیست؟! پیدا میشه؟!

گفت: " آره پیدا میشه فقط مثل دختر نجیب نایابه! "  

پرسیدم: حالا این مرد چقدر به من شباهت داره؟ 

گفت: "...................." (یعنی سکوت!)

میگن: سکوت علامت رضاست دیگه! 

پی نوشت:روز بی ادعاترین عضو خانواده مبارک. روز ساده زیست ترین عضو خانواده مبارک. روز بهشت نشینِ بی قباله مبارک. روز پدرهای زحمت کش مبارک... :* (این بوس هم واسه پدرهای زحمت کش بود نه تو!)

پی نوشت: نمی خواستم این پی نوشت رو اضافه کنم ولی باید واقع بین بود! لعنت خدا بر مردهایی که مردانگی رو در صدای کلفت و زور بازو میدونن. خدا از سر تقصیر مردهای خون آشامی نگذره که تمام دنیاشون شکم و زیر شکم لامصبشونه! مردانگی رو اعدام کردید لعنتی ها...

پی بهنام نوشت: جای پست نوشتن کادو بهم میداد بهتر نبود خداییش؟!