بخور عزیزم! بخور لاغر شی!

چند روزیه که خر مخ داداشم رو گاز گرفته و گیر داده که چرا اینقدر لاغره و هرکاری میکنه چاق نمیشه و از این جور چرت و پرت ها! حالا اینکه من چه خیری از این چاقی دیدم که حالا این قراره ببینه رو من نمیدونم واقعأ!

اصلأ شاعر چقدر درست در مورد این آدم فرموده که:... (ای وای ببخشید! اصلآ یادم رفت چی فرموده بود، ولی تا جایی که یادمه یه فحش داده بود بهش!)

دیشب سر یه موضوعی با مادرم بحثم شده بود و مادر گرامی داشتن فحش بارم میکردن که داداشم هم از اونور هی غر میزد که آآآآی من چرا اینقدر لاغرم و چرا این دکترا هیچی نمیفهمن! (آخه آخرین باری که دکتر جواب آزمایش های هورمونیه این بچه رو دیده بود تو چشماش نگاه کرده بود و گفته بود: "متاسفم! هیچ مشکلی نداری!!!")

خلاصه مامانم هم یه جواب خیلی قانع کننده بهش داد و اون این بود که بابک جان تو از بس که اینقدر حرص میخوری لاغر شدی خب! چرا اینقدر اخم و تَخم و ناراحتی؟! این بهنام و ببین! تا صبح هم که بهش فحش بدم و اصلآ بزنم تو سرش بازم میشینه جلوم هرهر میخنده! خب یه کم مثل این باش که چاق شی!!!

بعد از این صحبتها منم تصمیم گرفتم که از این به بعد یه کم بیشتر حرص بخورم شاید اندکی تاثیر گذاشت و حداقل این لباسی که یه هفته پیش واسه عید خریدم و الان دیگه به تنم نمیره اندازم شد!!!

پی نوشت1: بچه ها واسه فردا یه اردو گذاشتن و میگن من خیلی خل ام که نمیرم!!! مزیت تموم اردوهایی که اینا میذارن هم اینه که تموم دخترای آسِ رشته های دیگه توش حضور فعال دارن و کلی خوش میگذره! ولی خب من اصلآ از این اردوهای شلوغ خوشم نمیاد! نمیدونم چیکار کنم! تا این لحظه که پیچوندمش، ولی خب اگه بازم زنگ بزنن و اصرار کنن دیگه تسلیم میشم!

پی نوشت 2: همین الان زنگ زدن و اصرار کردن و خب منم به ناچار تسلیم شدم! حداقل خدا کنه دختراش واقعآ آس باشن! نه ببخشید! منظورم این بود که حداقل خدا کنه واقعآ خوش بگذره!!!