بیدارم کن از این کابوس

کلی حرف  دارم که همش شبیه بغضه، درده ، تلخه، زهرماره، ......عه..!
میخوام بنویسم نمیشه، میخوام بگم نمیشه، میخوام بخورمش نمیشه!
شاید اگه این دهن ها (شبیه قورباغه ای که غذاش رو به طرفة العینی از توی هوا شکار میکنه) طعمشون رو میبلعیدن بهتر بود!

میگه چرا حرف نمیزنی ؟ چرا برنامت مشخص نیست؟ چرا هیچ غلطی نمیکنی؟ چرا تکلیفت با خودت مشخص نیست؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟

سکوت میکنم، درست نمیدونم حق با اونه یا من؟! ولی خب همه چیز رو که نمیشه گفت! حتی به عزیزترین و نزدیک ترین آدم توی زندگیت..!

باید عوض کنم شرایطم رو... باید باید باید... لعنتی.. بایددد..