خودت باید آرامش بخش خودت باشی
هیچکس نمیتونه پی به درونت ببره
هیچکس نمیتونه مرحمی باشه واسه زخمات
درد از خودته.. درمان هم دست خودت...
فقط کافیه بخوای
بخوای حالت خوب باشه
بخوای همه چی به تخمت باشه
بخوای که شاد باشی
بخوای که بخندی
بخوای که دوباره خودت باشی
بخوای همه چیز رو عوض کنی و بشی همون آدمه پر شر و شور..
بازی در نیار... خسته نشو... هیچی ارزش ناراحت شدن نداره..
"هیچ کس بزرگ نیست.. هیچ چیز عمیق نیست..."
مزخرف نگو!
ابرهای تو آسمون بغض نکردن..
بارون اشک خدا نیست
آسمون از غم هیچکس رنگ خون نمیشه!
چی حالت رو خوب میکنه؟
همون کارو بکن....
دریاب که از روح جدا خواهی رفت در پرده اسرار فنا خواهی رفت
می نوش ندانی از کجا آمدهای خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت
"خیام"
در بهار آزادی جای خیلی ها خالی بود
جز تو
که بیایی و طعم آزادی را زهرمارمان کنی....
سوالی که همیشه ذهنمو به خودش مشغول میکنه اینه که ما آدما کلا همه مون به یه میزان مشخص عن ایم؟!
یا خداوند متعال این موهبت گرانقدرش رو در بعضی از بندگان برگزیدش بیشتر قرار داده و من الان باید اعتراض داشته باشم که چرا میزان عنیتم نسبت به فلان بنده کمتره و چرا خداوند عادل که میگه شما همه تون واسه من یکسانید در این مورد مساوات رو رعایت نکرده؟!
حالا نمیخوام بحث رو جنسیتی کنم پس از این پاراگراف دوم میگذرم!
نمیخوام کسی به خودش بگیره داستان رو پس از پاراگراف سوم هم میگذرم!
سوالی که مطرحه برام اینه که واقعا ما آدما با همدیگه فرقی داریم یا ادای تفاوت با بغل دستی مون رو درمیاریم و در نهایت همه سر و ته یه کرباسیم؟!
بعد وقتی قراره دو روز دیگه بیفتیم بمیریم واسه چی و واسه کی داریم ادا در میاریم اصن!؟
در نبودت باید دو زیست شوم
آنها که هوای تو را ندارند چه میکِشند؟!
#بهنام_رستمی
عنوان: پرواز همای، آلبوم در شب گیسوان تو
تو که دلار رو کردی
بنزین رو کردی
نون رو کردی
برق و گاز و تلفن و آب رو هم که کردی
تو که همه چیز رو آزاد کردی....
خب عزیز دلم تو که اینقدر بکنی!!! تو که اینقدر آزادی خواهی، تو که اینقدر خوبی، بیا و این بنده های حقیر رو هم آزاد کن!
بیا و یه روز صبح که از خواب بیدار میشی بگو آی ملت شمام از امروز آزادید!
سپاسم رو روی بذل توجهت میگذارم...