سیاهچال..!

باورم نمیشه حامد!

خاطره هایی که باهات داشتم و مرور کنم یا چهره ی داغون و شکسته ات رو؟!

این تویی؟

تویی که یه روز با من رقابت درسی داشتی (و کاری هم ندارم که همیشه شکست میخوردی ولی همیشه تلاشت رو میکردی) به جایی رسیدی که وایستی جلوم و بگی 500 تومن دارم بهت بدم؟!

خشکم زده حامد!

نمیدونستم مثل قدیم، مثل اون روزی که اصرار داشتی 2 = 1 × 1  و وقتی معلم گفت اشتباه میکنی بزنم پس کله ات و بگم خاک بر سرت اشتباه کردی! یا فقط نگاهت کنم و لعنت بفرستم به باعث و بانیش! لعنتی تو کجا و این وضعیت کجا؟! پونصد بهت دادم! بدون هیچ حرفی! به زور چاقو هم به معتاد جماعت پول نداده بودم ولی...

اعتیاد رو به چی ربط بدم؟! به وضعیت بد خونواده ها؟! که ناشی میشه از وضعیت بد جامعه؟! که ناشی میشه از وضعیت بد اقتصاد؟! که ناشی میشه از وضع بد ح.کو.مت؟! که ناشی میشه از...

مگه من وضعم خوبه لعنتی؟ مگه من تو این جامعه زندگی نمیکنم؟!

پی نوشت: یه مدتی به بعضیا القابی میدادیم،

القاب نزدیک مثل خواهر و برادر!

به کسانی که گفتنه "یارو" هم براشون زیادی بود!

کلآ خیلی خوشحالم که دیگه خیلیا تو زندگیم نیستن!

کسایی که الان دارم به یه نحوی چت هاشون رو میخونم میبینم چه شخصیت مزخرفی بودن! دست خودم نیست که میخندم! واقعآ بعضیا خنده دارن!