خداییش فراتر از شستن یک بشقاب است!!!

در ابتدا جا داره تشکر کنم از خودم! بعله! میخوام از خودم تشکر کنم که یه فصل سخت و سرنوشت ساز و پر از تلخی و شیرینی رو تاب آورد! (خودت رو کشتی واقعأ!)

گذروندن یه ترمِ درسیِ خیلی سخت، فارغ از اینکه چه نتیجه ای رقم خواهد خورد اعتماد به نفسم رو خیلی بالا برد! (خدا به خیر بگذرونه! نیست که اعتماد به نفست خیلی پایین بود!)

گرفتن کلی تصمیمات سرنوشت ساز که هرکدومشون کلی انرژی از آدم میگیره تو این مدت کوتاه واقعأ سخت بود و من به خاطرش واقعأ از خودم راضی و ممنون ام! (از خودش ممنونه! هه!)

تو این مدت به خودم نشون دادم که میشه قوی بود، میشه مستقل بود، میشه تلاش کرد و چشم به آینده دوخت، میشه عاشق شد، میشه به خاطر عشق هرکاری کرد، و فهمیدم که متعهد بودن در عین سخت بودن واقعأ شیرینه...(فقط همینا رو فهمیدی اینقدر جوگیر شدی؟!)

در انتها هم لازم به ذکر است که بنده و همسرم برای ادامه ی مسیرمون شدیدأ محتاجیم به دعای انسانهایی با قلبهای صاف و زلال، که حتمأ شما دوستان از این دسته انسان هایید، پس دریغ نفرمایید لطفأ...