سوالی که همیشه ذهنمو به خودش مشغول میکنه اینه که ما آدما کلا همه مون به یه میزان مشخص عن ایم؟!
یا خداوند متعال این موهبت گرانقدرش رو در بعضی از بندگان برگزیدش بیشتر قرار داده و من الان باید اعتراض داشته باشم که چرا میزان عنیتم نسبت به فلان بنده کمتره و چرا خداوند عادل که میگه شما همه تون واسه من یکسانید در این مورد مساوات رو رعایت نکرده؟!
حالا نمیخوام بحث رو جنسیتی کنم پس از این پاراگراف دوم میگذرم!
نمیخوام کسی به خودش بگیره داستان رو پس از پاراگراف سوم هم میگذرم!
سوالی که مطرحه برام اینه که واقعا ما آدما با همدیگه فرقی داریم یا ادای تفاوت با بغل دستی مون رو درمیاریم و در نهایت همه سر و ته یه کرباسیم؟!
بعد وقتی قراره دو روز دیگه بیفتیم بمیریم واسه چی و واسه کی داریم ادا در میاریم اصن!؟
سلام صبح بخیر
من درست متوجه نشدم واضح تر بگید
معلومه خیلی شاکی هستید
سلام
وقت شمام به خیر
بیخیال
سلام!
روز خوش
عجب شاکی
مسلما آدما با هم فرق دارن. همین تفاوت هامونه که سبب دلبستگی و خیلی چیزای دیگه میشه.وگرنه اگه همه شبیه هم بودن که زندگیه اجتماعی کسل کننده و مسخره میشد.
همین تفاوت هامونه که زندگی رو برامون با وجود مشکلاتش قشنگ و دلپذیر کرده...
گاهی وقتها تفاوت ها آزار دهنده هم هستن اما قابل تحمل،نه؟
با دید مثبت به همه چی نگاه کردن زیبایی آفرینه.
سلام
باز شما بهتر میدونی ولی
شایدم همش ادا باشه!
همه شبیه همیم فقط یکی نقاب خوب بودن میزنه یکی نمیزنه! یکی هم یه روز میزنه و یه روز نمیزنه!
به خواب،نه
به رویاهایم می روم!
آنجا
هر چقدر که دلم بخواهد
زندگی خواهم کرد
وقتی بیدار بودم
هرگز زندگی نکردم...
رویاهای قشنگ و تازه...
فریب خوردن
با دوست داشتن
و دوست داشته شدن...
این همه سال
نتوانسته بودم به عشق تکیه کنم.
هیچ وقت "قرص هایی" که حال آدم را "خوب" می کند
جای "خوب هایی" که دل آدم را "قرص" میکند
نخواهد گرفت..
جفتشون عوارض دارن متاسفانه!
به خودسانسوری افتادی دادا بهنام
بعله دیگه...
آزادی کلاه گشادیست که سرمان گذاشته اند!